Bunları da Konuşmak Lazım: Toksik Alakanın İnsanı Sömüren 12 Yanı

İnsan toksik bir ilişkideyken kapana kısılmış üzere hissediyor ve ne yaparsa yapsın kendisini güzel/yakışıklı bulamıyor. Zira partneri onun özgüvenini düşürmek için elinden geleni yapıyor. Partnerin seni küçümsedikçe kendine olan inancın zedeleniyor. Özgüvene yapılan bu taarruzun uygunlaşması için o toksik alakadan kurtulmak gerekiyor.

Bir münasebette tahminen de en tehlikeli şey, duygusal bağları kullanılmasıyla yapılan duygusal manipülasyondur. Bunu yapan kişi, partnerinin hislerini kullanıyor demektir. Bu yapıldığında insan kendisini ve hislerini sorgular, yaşadığı suçluluk duygusu nedeniyle denetim altında tutulur.

“Acaba dışarı çıksam bir şey söyler mi?”, “Bunu giysem sorun olur mu?”, “Bu söylediğim yüzünden hengame eder miyiz?”… Devamlı bir şeylerin önünü arkasını düşünmek o kadar yorucu ki. Toksik alakalarda devamlı hengame olduğu için her şey hakkında gerilim yaşanır. Partnerin ruh haline nazaran hareket edildiği için de birden fazla vakit dert vardır.

Bir bağın toksikleşmesindeki en büyük etken irtibatın eksikliğidir. İrtibat kopar lakin partnerler birbirinden kopmaz. Bu da ortaya toksikliği çıkarır. Partnerlerden biri konuşmaya çalışsa da başkası onu susturur, kanılarını önemsemez yahut konuşmaktan kaçar. İnsan kendisini tabir edemedikçe içine atmaya başlar.

Partnerler her ne kadar birbirlerini sevdiklerini söylüyor olsa da aslında ortada empati yoktur. Empati yapılmadığı için de birbirlerinin duygusal gereksinimlerini göz arkası ederler. Bu da aslında sevginin en ziyanlı yanını yaşamak demektir. Sonuçta hiç tanımadığımız insanlara karşı bile empatik davranış sergilediğimiz oluyor.

Toksik bağlarda ya güvensizlik ya da tartışmalardan duyulan haz nedeniyle kıskançlık en uçlarda yaşanır. Partnerlerden biri, oburunu denetim altında tutmak için kıskançlığı kullanır. Bu denetim düzeneği bir vakit sonra tek partnerle hudutlu kalmaz, başkasına de bulaşır. İkisi de birbirini kıskanan ve kısıtlayan şahıslara dönüşürler. Çok sahiplenme de bu kıskançlıkla birlikte gelir.

Toksik münasebet yaşayanların etraflarında çoklukla pek arkadaşları olmaz. Bu iki partner birbirinin her şeyi olmuş durumdadır. Yalnızca birbirleriyle görüşür ve birbirlerinden fikir alırlar. Bu da onları aslında birbirlerine bağımlı hale getirerek toksik bağdan hiçbir formda çıkamamalarına sebep olur.

Bir münasebetin beşere güzel gelmesi, onu çok daha motive etmesi beklenir değil mi? Fakat toksik münasebetlerde bu tam aksine dönüşerek her sabah apayrı bir kaosa uyanıldığı düşünülür. Bu da insanı içten içe yorar, tüketir. Toksik ilgisi olan herkesin ne kadar yorgun hissettiğini hissedebilirsiniz.

Toksik bağlantılarda gelecek çok bilinmeyen olduğu için geleceğe yönelik planlara pek yer yoktur. Yapılan gelecek planları da ekseriyetle hayal kırıklığıyla sonuçlandığı için ilgide ekstra bir gelecek telaşı olabilir. Münasebetin gidişatı meçhul olduğu için ümitsizlik da o bağlantıda hakimdir.

İnsan bir münasebette neden kendisini hatalı hisseder? Zira partneri onu eleştiriyor, onun yetersiz olduğunu söylüyordur. Toksik partnerler bunu yaparak aslında kendilerine bağımlı hale de getirirler. Böylelikle ilgideki mutsuzluk döngüsü ne kadar ağır olursa olsun kimse gitmeye cüret edemez.

Bir şeye mi üzüldünüz? Kolay bile olsa bir bahiste yardıma mı gereksiniminiz var? Bunlar tahminen karşılanabilir fakat birinci evvel toksik partner kendi gereksinimlerine bakar. Şayet o sırada kendisinin bir gereksinimi yoksa partnerine yardım etme konusunda adım atar. Bu da aslında münasebette gereksinimlerin göz gerisi edilmesi demektir.

Toksik alakalarda ekseriyetle çiftler ayrıldıktan sonra tekrar tekrar birleşirler. Bu onların birbirlerine çok aşık olduklarının göstergesi değildir. Tersine, birbirlerini nitekim seviyor olsalar ziyan verdiğini gördükleri için birbirlerinden uzaklaşmayı seçerler. Toksik münasebetin bağımlılık yaratan bir yanı vardır ve bu yüzden münasebet bir türlü noktalanamaz.